1-İki veya bir gözü kör olan, gözünün ferinin çoğunluğu sönmüş hayvan.
2- Kemiklerinde ilik kalmayacak derecede zayıflamış olan,
3- Kesim yerine yürüyüp gidemeyecek kadar topal olan, Ama üçayakla yürümede ondan destek almak için dördüncü ayağı yere koyan hayvan kurban için yeterli olur
4- Kulağı veya kuyruğu veya tenasül organı kesik olup, bu organlarının üçte birinden fazlası gitmiş olan hayvanların kurban edilmeleri de sahih olmaz Ama üçte ikisi durup da sadece üçte biri gitmiş ise, kurban edilmeleri sahih olur

5- Dişlerinin yarıdan fazlası dökülmüş olan,
6- Doğuştan kulağı  (ve kuyruğu) bulunmayan,
7- Memesinin ucu kesilmiş (kopmuş) olan. Süt veremeyecek şekilde meme uçlarının süt akan yerleri tıkanmış olan.
8- Koyun ve keçide bir, sığırda iki memesi kurumuş olan,  
9- Boynuzların biri veya ikisi kökünden kırılmış olan,

10- İlaçla sütü kesilmiş olan,
11- Pisliklerle beslenip de cinsine göre değişen, bir süre hapsedilip temiz yiyeceklerle beslenmeyen hayvanın kurban edilmesi sahih olmaz
12- Burnu kesilmiş olan,
13- Dilinin çoğu kesilmiş olan,
14- Kemikleri içinde iliği kalmamış derecede zayıf veya aksak ayağını yere basıp kesileceği yere kadar topal veya aşikâr bir halde hasta bulunan bir hayvan da kurban olamaz.  

15-Koyunun iki memesinden biri körelse veya kopsa deve, sığır ve mandaların dört memesinden ikisi körelse veya kopsa ondan kurban olmaz.

16-yaratılıştan tenasül organı olmayan, kurban olmaz.

17-Budu olmayan,

18-Hunsa (çünkü eti gereğince olgunlaşmaz)

Kurbanın semiz olması daha faziletlidir. (Buhari, Adahi 1) "İslâm Fıkhı", el–Cezîrî, c 3, s 1045” (Büyük İslam ilmihali; Ömer Nasuhı Bilmen, 411-11)(El-bedayı, v,75;ed-dürrü’l-muhtar, v,227,TekmiletüFethi’l-kadir, vııı,74 vd;tebyinü’lhakaik,Vı,5,el-lübab,III,234 vd.) .İslam Fıkıh ansiklopedisi;Kurban bahsi,prof.dr.vehbe Zuhaylı,feza yayıncılık,1994,cilt,4,sf,412) (Serahsî, a.g.e., XII, 15-18; Kâsânî, a.g.e., V, 75-77; el-Fetâva'l-Hindiyye, V, 297-299; Damad, a.g.e., II, 519-520).

Kurbanlık hayvan kesilmeden evvel doğurursa o yavru da anası ile beraber kesilir. Bazılarına göre
kesilmeden tesaddük edilir. Kurban sahibi ondan yiyemez. Yerse kıymetini tesaddük eder. Müstehap olan o yavruyu canlı olarak tesaddük etmektir. (Büyük İslam ilmihali; Ömer Nasuhı Bilmen)

Bu kusurlardan birisi, kurbanda satın alındıktan sonra meydana gelse kurban sahibi zengin ise başka bir tane alır ve keser. Fakir bir kimse ise böyle kusurlu olan hayvanı kurban edebilir, yerine başkasını alması gerekmez. Hatta böyle kusurlu bir hayvanı satın alıp kesebilir. Çünkü kurban fakirler için nafiledir. Nafilelerde ise müsamaha sınırı geniştir. (Serahsî, age, XII, 15–18; Kâsânî, age, V, 75–77; el-Fetâva'l-Hindiyye, V, 297–299; Damad, age, II, 519–520)

Zengin kimsenin aldığı kurban henüz kesilmeden ölse yerine başkasını alması gerekir. Fakir kimsenin aldığı kurban ölse yerine başkasını alması gerekmez. Zengin kimsenin aldığı kurban kaybolup veya çalınıp da yerine başkasını kestikten sonra bulunsa, artık onu kesmesi gerekmez. Çünkü vacibi, yani kan akıtmayı yerine getirmiş bulunmaktadır.

 

Fakat fakirin kesmesi gerekir. Çünkü satın aldığı hayvan kurban olarak üzerine borç olmuştur. Bununla birlikte, yalnız birini de kesebilir. Herhangi bir sebepten dolayı bayramın ilk üç günü kurbanını kesmeyen bir zengin, kurbanın kendisini veya bedelini, fakirlere sadaka olarak verir. Ortak olarak kesilen kurbanda ortaklardan biri ölürse onun vârisleri hisseyi geri alamazlar.
Kurbanlık hayvan kesilmeden evvel doğursa yavrusu da kendisiyle beraber kesilir. (Sünen-i Ebu Davud Terceme 10/455.)
Arefe günü veya bayramın ilk üç gününden sonra kurban kesmek olmaz. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyuruyor :
"Bu günümüzde yapacağımız ilk şey bayram namazı kılmaktır. Sonra evlerinize dönüp kurban kesmek olacaktır. Her kim böyle yaparsa sünnetimize uygun iş yapmış olur. Kim önce kurban keserse o da ancak ailesine bir et sunmuş olur, bu kestiği kurban olmaz.'' (Buhari, Adahi 1)