1-Şaşı, (ö.n.b.411–10)

2-Topal, (ö.n.b.411–10)

3-Karnını doyurabildikten sonra deli olması, (ö.n.b.411–10)

4-Biraz hasta,

5-Doğuştan boynuzlu veya boynuzsuz veya boynuzunun azı kırık bulunmasında, hatta küçükken yapılan cerrahi yöntemle boynuzları kesilerek, kimyasal yolla boynuzu yakılarak ya da benzeri boynuz uzaklaştırma işlemine tabi tutularak boynuzsuzlaştırılan hayvanların kurban olarak kesilmesi caizdir Sunî tohumlama ile doğan hayvanı kesmek de caizdir. (ö.n.b.411–10)

6-Bir kulağı delinmiş veya yırtılmış olmasında kurban açısından bir sakınca yoktur, (ö.n.b.411–10)

7-Uyuz, (ö.n.b.411–10)

8-Kulaklarının delinmiş veya enine yarılmış olmasında, kulaklarının uçlarından kesilip sarkık bir halde bulunmasında,

9-Dişlerinin azı düşmüş olmasında,

10-Cinsel organı bulunmamasında, burulmuş olarak bulunmasında bir sakınca yoktur; bu hayvanlar kurban edilebilirler.

11-Husyeleri alınmış olması,

12-Dağlanmış olması,

13-Oğum yapamaz olması,

14-Öksürür olması,

15-Koyunun yünlerinin kesilmiş olması kurban olmasına zarar vermez,

16-Yaşlılığı sebebiyle sütten ve dölden kesilmiş olan, kırılmış ve buzağılı olan      hayvanları kurban etmek sahih ise de, tenzihen mekruhdur.

 

Koyunun daha semiz ve lezzetli olması maksadıyla doğduğunda kuyruğunun kısmen veya tamamen kesilmesi kusur sayılmaz. ”(Büyük İslam ilmihali; Ömer Nasuhı Bilmen,411–10–11)

Kurban edilecek hayvanın, sağlıklı, azaları tam ve besili olması, hem ibadet açısından, hem De sağlık bakımından önem arz eder.